World Parkinson's Day 2023 : പാർക്കിൻസൺസ് രോഗം ; അപകടസാധ്യതകൾ തിരിച്ചറിയാം

പുരുഷന്മാരില്‍ കൂടുതലായി കണ്ടു വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും പൊതുവെ എല്ലാവരെയും ബാധിക്കുന്ന ഒരു രോഗമാണിത്. ‍ഡോപാമൈന്‍ എന്ന ന്യൂറോ ട്രാന്‍സ്മിറ്ററിന്റെ അഭാവമാണ് രോഗത്തില്‍ കാണപ്പെടുന്ന സ്വഭാവ സവിശേഷതകള്‍ക്ക് കാരണം. കൃത്യമായ കാരണം അറിവായിട്ടില്ലെങ്കിലും, ജനിതക ഘടകങ്ങളും ചില വിഷവസ്തുക്കളുമായി സമ്പര്‍ക്കം പുലര്‍ത്തുന്നതും പാര്‍ക്കിന്‍സണ്‍സ് രോഗത്തിന്റെ അപകടസാധ്യത വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കും. 

ഒരു കൈ വിറയലിൽ തുടങ്ങി ശരീരത്തിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ഓരോന്നായി  വേഗതക്കുറവ്‌ വന്നു ഭവിക്കുകയും ചലനങ്ങളുടെ നിയന്ത്രണങ്ങൾ നഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന പാർക്കിൻസൺസ് രോഗം ജീവിതത്തെ ആകെ മാറ്റി മറിക്കുന്ന രോഗാവസ്ഥയാണ്. നാഡീവ്യവസ്ഥയെ ബാധിക്കുന്ന ഒരു പ്രോഗ്രസീവ് ഡിസീസ് ആണിത്. 

വിറയൽ പോലുള്ള അനിയന്ത്രിതമായ ചലനങ്ങൾ, ചലനങ്ങളിലെ വേഗതക്കുറവ്‌, കൈകാലുകളിൽ മരവിപ്പ്‌, വീഴ്ചകൾ തുടങ്ങിയ ലക്ഷണങ്ങൾ പ്രകടമാകുന്ന ഒരു ന്യൂറോ ഡിജനറേറ്റീവ് രോഗമാണിത്. 50 വയസ്സിനു ശേഷം പ്രായമായവരിൽ സാധാരണയായി കണ്ടുവരുന്ന ഒരു രോഗമായി ഇത് മാറിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. എന്നാൽ ഏതെങ്കിലും വിധത്തിൽ പാരമ്പരാഗതമായി പാർക്കിൻസൺസ്‌ രോഗമോ അല്ലെങ്കിൽ ജനിതകകാരണമോ ഉള്ളവരിൽ ‍ നേരത്തെ തന്നെ ഇത് കണ്ടുവരുന്നുണ്ട്. 

പുരുഷന്മാരിൽ കൂടുതലായി കണ്ടു വരുന്നുണ്ടെങ്കിലും പൊതുവെ എല്ലാവരെയും ബാധിക്കുന്ന ഒരു രോഗമാണിത്. ‍ഡോപാമൈൻ എന്ന ന്യൂറോ ട്രാൻസ്മിറ്ററിന്റെ അഭാവമാണ് രോഗത്തിൽ കാണപ്പെടുന്ന സ്വഭാവ സവിശേഷതകൾക്ക് കാരണം. കൃത്യമായ കാരണം അറിവായിട്ടില്ലെങ്കിലും, ജനിതക ഘടകങ്ങളും ചില വിഷവസ്തുക്കളുമായി സമ്പർക്കം പുലർത്തുന്നതും പാർക്കിൻസൺസ് രോഗത്തിന്റെ അപകടസാധ്യത വർദ്ധിപ്പിക്കും. 

രോഗലക്ഷണങ്ങൾ കാലക്രമേണ അധികമായി വരുമെങ്കിലും രോഗവർധവിന്റെ നിരക്ക് ഓരോ വ്യക്തിക്കും വ്യത്യാസപ്പെടാം. പാർക്കിൻസണിന്റെ  ലക്ഷണങ്ങൾ ഓരോരുത്തരിലും വ്യത്യസ്തമായിരിക്കും. സാധാരണഗതിയിൽ, ആദ്യത്തെ ലക്ഷണം ഒരു കൈയ്യിലെ വിറയലാണ്, അത് ചെറിയ തോതിലുള്ളതായതുകൊണ്ടു തന്നെ പലപ്പോഴും ശ്രദ്ധയിൽപ്പെടാതെ പോകുക പതിവാണ്. വിറയൽ സാധാരണയായി മറ്റ് അവയവങ്ങളിലേക്ക് വ്യാപിക്കും. വിറയൽ സാധാരണയായി വിശ്രമാവസ്ഥകളിലാണ് കാണുക. ‍

ജോലികൾ ചെയ്യുമ്പോൾ അത് കുറയും. പേശികളിൽ കാഠിന്യം അഥവാ മുറുക്കം അനുഭവപ്പെടുന്നത്‌ ചലനവേഗം പരിമിതപ്പെടുത്തും. ലളിതമായ ജോലികൾ പോലും പൂർത്തിയാക്കൽ ബുദ്ധിമുട്ടുള്ളതും സമയമെടുക്കുന്നതുമായി മാറും. ശരീരത്തിന്റെ ബാലൻസും ഏകോപനവും നഷ്ടമാകുന്നതോടെ രോഗിയുടെ നിൽപ്‌  കൂടുതൽ കുനിഞ്ഞുവരികയോ അടിക്കടി വീഴ്ചകൾ സംഭവിക്കുകയോ ചെയ്തേക്കാം. ശബ്ദവ്യതിയാനങ്ങളില്ലാതെ ഒരേ സ്ഥായിയിൽ പതുക്കെ സംസാരിക്കുക, ഭാവരഹിതമായ മുഖം, നടക്കുമ്പോൾ കൈകളുടെ ചലനം കുറയുക, എഴുതാനുള്ള ബുദ്ധിമുട്ട് എന്നിവ മറ്റ് സാധാരണ ലക്ഷണങ്ങളാണ്.

രോഗം മൂർച്ഛിക്കുമ്പോൾ, ആളുകൾക്ക് ഓർമ്മക്കുറവ്, വിഴുങ്ങാൻ ബുദ്ധിമുട്ട്, നിയന്ത്രണമില്ലാതെ മൂത്രമൊഴിക്കൽ, ഉറക്കം അസ്വസ്ഥമാകൽ, മൂത്രാശയ രോഗ ലക്ഷണങ്ങൾ എന്നിവ അനുഭവപ്പെടുന്നു. ചിലർ വിഷാദത്തിലേക്കും വീണു പോയേക്കാം.  പാർക്കിൻസൺ രോഗത്തെക്കാൾ വേഗത്തിൽ മൂർച്ഛിക്കുന്നതിനാൽ -atypical Parkinson’s disease - അല്ലെങ്കിൽ പാർക്കിൻസൺസ് പ്ലസ് സിൻഡ്രോം  നേരത്തെ തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയേണ്ടതുണ്ട്. അവ സാധാരണയായി അധിക ലക്ഷണങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

നേരത്തെ തന്നെ തുടങ്ങുന്ന വീഴ്ചകൾ, ഓർമ്മക്കുറവ്, വ്യക്തിത്വ മാറ്റങ്ങൾ, ഭ്രമാത്മകത,  കണ്ണുകളുടെ ചലനങ്ങൾ, ആദ്യകാല മൂത്രാശയ രോഗ ലക്ഷണങ്ങൾ, മലബന്ധം, ഉദ്ധാരണക്കുറവ്, രക്തസമ്മർദ്ദത്തിലെ ഏറ്റക്കുറച്ചിലുകൾ അല്ലെങ്കിൽ ശ്വസിക്കാൻ ബുദ്ധിമുട്ട് തുടങ്ങിയ ലക്ഷണങ്ങൾ ആണ് കാണാറുള്ളത്. അപകട സൂചന എന്ന നിലയിൽ ചുവന്ന പതാക അടയാളങ്ങൾ എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു. 

പാർക്കിൻസൺസ്‌ പ്ലസ്‌ രോഗം ബാധിച്ചവർ സാധാരണയായ പാർക്കിൻസൺ രോഗം ബാധിച്ചവർക്കുള്ള ചികിത്സയോട് ഒന്നുകിൽ പ്രതികരിക്കാതിരിക്കുകയോ അല്ലെങ്കിൽ കുറഞ്ഞ സമയത്തേക്ക് മാത്രം പ്രതികരിക്കുകയോ ചെയ്യുകയാണ് പതിവ്‌. ആന്റി സൈക്കോട്ടിക്‌സ് പോലുള്ള തലച്ചോറിലെ ഡോപമൈൻ അളവ് കുറയ്ക്കുന്ന മരുന്നുകൾ കഴിക്കുന്ന രോഗികൾക്ക് ഒരു പാർശ്വഫലമായി മയക്കുമരുന്ന് പ്രേരിതമായ പാർക്കിൻസോണിസം രൂപപ്പെട്ടേക്കാം. സാധാരണയായി മരവിപ്പും മന്ദതയും അനുഭവിക്കുന്ന അവസ്ഥയിലാകും രോഗികൾ.

വിറയൽ സാധാരണയായി വേണ്ടത്ര കഠിനമാവാറില്ലെങ്കിലും ആവർത്തിച്ച് സ്‌ട്രോക്കുകൾ സംഭവിക്കുന്ന രോഗികൾക്ക് പാർക്കിൻസോണിസം ഉണ്ടാകാം. ഇത്തരക്കാർക്ക് കൈകളേക്കാൾ കൂടുതൽ കാലുകളെയാണ് വിറയൽ ബാധിക്കുന്നത്.

പാർക്കിൻസൺസ് രോഗമോ പാർക്കിൻസോണിസമോ കണ്ടെത്തുന്നതിന് കൃത്യമായ പരിശോധനകളൊന്നുമില്ല. വ്യക്തിയുടെ രോഗചരിത്രം അപഗ്രഥിക്കുകയും രോഗിയെ സമഗ്രമായി പരിശോധിക്കുകയും ചെയ്ത ശേഷമാണ് രോഗനിർണ്ണയം നടത്താൻ സാധിക്കുന്നത്‌. ചികിത്സയ്ക്കു നല്ല പ്രതികരണമാണ് ലഭിക്കുന്നതെങ്കിൽ രോഗിക്ക് പാർക്കിൻസൺസ് രോഗമുണ്ടെന്നതിന്റെ സൂചനയാണത്. രോഗലക്ഷണങ്ങൾ വർധിക്കുന്നതും തെറാപ്പിയോടുള്ള പ്രതികരണവും അടിസ്ഥാനമാക്കി രോഗനിർണയം പരിഷ്‌കരിക്കേണ്ടതുണ്ട്.

പാർക്കിൻസൺസ് രോഗത്തിന്റെ കാരണം അജ്ഞാതമായതിനാൽ, രോഗത്തിന്റെ വ്യാപ്തി തടയാനോ രോഗവർധനവിന്റെ നിരക്ക്‌ കുറയ്ക്കാനോ തെളിയിക്കപ്പെട്ട മാർഗങ്ങളൊന്നുമില്ലെന്നതാണ് വസ്തുത. രോഗശമനം ഇല്ലെങ്കിലും രോഗലക്ഷണങ്ങൾക്ക് ആശ്വാസം നൽകാൻ കഴിയുന്ന മരുന്നുകളുണ്ട്. ഇവയെ ഡോപാമിനേർജിക് മരുന്നുകൾ-Dopaminergic drugs - എന്ന് വിളിക്കുന്നു, അതായത് തലച്ചോറിലെ ഡോപാമൈൻ അളവ് വർധിപ്പിക്കുന്ന മരുന്നുകൾ.

പാർക്കിൻസൺസ് രോഗത്തിനുള്ള പ്രധാന തെറാപ്പി ലെവോഡോപ്പയാണ്. മറ്റ് മരുന്നുകളിൽ ഡോപാമൈൻ അഗോണിസ്റ്റ്, MAO-B ഇൻഹിബിറ്ററുകൾ, COMT ഇൻഹിബിറ്ററുകൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. ഈ മരുന്നുകളെല്ലാം നാഡീവ്യവസ്ഥയിൽ ഡോപാമിനേർജിക് ട്രാൻസ്മിഷൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കുന്നതിന് സഹായിക്കുന്നവയാണ്. ഡോപമൈൻ പോലുള്ള മറ്റൊരു ന്യൂറോ ട്രാൻസ്മിറ്ററായ അസറ്റൈൽ കോളിന്റെ അളവ് വർധിപ്പിക്കുന്ന ആന്റികോളിനെർജിക്സ് പോലുള്ള മരുന്നുകൾ വിറയൽ, മരവിപ്പ് തുടങ്ങിയ ലക്ഷണങ്ങളിൽ വളരെ ഉപയോഗപ്രദമാണ്.

രോഗലക്ഷണങ്ങൾ ദൈനംദിന പ്രവർത്തനങ്ങളെ തടസ്സപ്പെടുത്തുന്ന തരത്തിൽ രൂക്ഷമാകുന്ന തരത്തിൽ രൂക്ഷമാകുമ്പോഴാണ് പാർക്കിൻസൺസ് രോഗത്തിന് ചികിത്സ ആരംഭിക്കുന്നത്. ചികിത്സയിലുള്ള രോഗികൾ ഒരു ഡോക്ടറെ സമീപിക്കാതെ മരുന്ന് കഴിക്കുന്നത് നിർത്തരുത്, കാരണം തെറാപ്പി പെട്ടെന്ന് നിർത്തുന്നത് ചലിക്കാൻ കഴിയാത്തതുപോലുള്ള ഗുരുതരമായ പ്രതികൂല ഫലങ്ങൾക്കിടയാക്കും. 

മരുന്നുകളോട് പ്രതികരിക്കുന്നതിൽ പരാജയപ്പെടുന്ന രോഗികൾക്ക് ഡീപ് ബ്രെയിൻ സ്റ്റിമുലേഷൻ (ഡിബിഎസ്) പോലുള്ള ശസ്ത്രക്രിയാ മാർഗ്ഗങ്ങൾ ഉണ്ട്. തലച്ചോറിന്റെ ഒരു പ്രത്യേക മേഖലയിൽ ഒരു ഇലക്ട്രോഡ് സ്ഥാപിക്കുകയും നെഞ്ചിൽ ഘടിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള ഒരു വൈദ്യുത ഉപകരണവുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതാണ് ഈ രീതി. ഈ ഉപകരണം ചലനത്തെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന തലച്ചോറിന്റെ ഭാഗങ്ങളെ ഉത്തേജിപ്പിക്കുകയും പാർക്കിൻസൺസ് രോഗത്തിന്റെ ലക്ഷണങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കാൻ സഹായിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ചലനപ്രശ്നങ്ങൾ, സംസാരവൈകല്യം, മരവിപ്പ്, ബുദ്ധിമാന്ദ്യം തുടങ്ങിയ പ്രയാസങ്ങൾക്ക് ആശ്വാസം ലഭിക്കാനായി ഫിസിക്കൽ, സ്പീച്ച്, ഒക്യുപേഷനൽ തെറാപ്പികൾ നൽകി വരാറുണ്ട്‌. പേശികളെ ശക്തിപ്പെടുത്താനും മരവിപ്പ് കുറയ്ക്കാനും, ബാലൻസ്, ഏകോപനം എന്നിവ മെച്ചപ്പെടുത്താനും പതിവായുള്ള വ്യായാമങ്ങൾക്ക് ഒരു പരിധിവരെ സഹായിക്കാൻ കഴിയും.

സാധിക്കുമെങ്കിൽ ‍ നടത്തവും സൈക്കിൾ സവാരിയും ഈ രോഗികൾക്ക് വ്യായാമമുറയായി സ്വീകരിക്കാവുന്നതാണ്. സമഗ്രമായ ചികിത്സയും പരിചരണവും ഉറപ്പുവരുത്താൻ സാധിച്ചാൽ ഭൂരിപക്ഷം രോഗികളെയും മെച്ചപ്പെട്ട രീതിയിൽ തന്നെ ജീവിക്കാൻ പ്രാപ്തരാക്കാൻ സാധിക്കും.

എഴുതിയത്:
ഡോ. സച്ചിൻ സുരേഷ്‌ ബാബു, സെന്റർ ഫോർ ന്യൂറോ സയൻസസ് മേധാവി, സീനിയർ കൺസൽട്ടന്റ്‌,
മേയ്ത്ര ഹോസ്പിറ്റൽ, കോഴിക്കോട്