ഒരുദിവസം സഹിക്കാനാവാതെ ഞാനും എൻറെ രണ്ട് കൂട്ടുകാരും അവിടെനിന്നും ഓടിപ്പോയി. ഗ്രാമമുഖ്യനോട് പരാതി പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹം അധികൃതരെ അറിയിച്ചു.
മനുഷ്യക്കടത്ത് ലോകമാകെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്ന പ്രശ്നമാണ്. ഇന്ത്യയിലാകട്ടെ പല മനുഷ്യരും ദാരിദ്ര്യം കൊണ്ട് തൊഴിൽ തേടി എത്തുകയും പല ഇഷ്ടിക ചൂളകളിലും ക്വാറികളിലും കുടുങ്ങിപ്പോവുകയും ചെയ്യുന്ന അവസ്ഥ ഉണ്ടായിട്ടുമുണ്ട്. ഇത് അങ്ങനെ ഒരാളുടെ അനുഭവമാണ്. ഇന്ന് അയാൾ തന്നെയും കുടുംബത്തെയും പോലെ പെട്ടുപോയ മനുഷ്യർക്ക് വേണ്ടി പ്രവർത്തിക്കുകയാണ്.
എനിക്ക് 15 വയസുള്ളപ്പോഴാണ് അമ്മയും രണ്ട് സഹോദരന്മാരും ഞാനും കൂടി ഒഡീഷയിൽ നിന്നും ജോലി തേടി ചെന്നൈയിലെ ഉൾനാടൻ ഗ്രാമമായ തിരുവള്ളൂരിലെത്തിയത്. നമുക്ക് വലിയ ദാരിദ്ര്യമായിരുന്നു. ഒരു ഇടനിലക്കാരൻ ചെങ്കൽച്ചൂളയിൽ പണി ശരിയാക്കാം എന്നാണ് പറഞ്ഞിരുന്നത്. അങ്ങനെ ആയാൽ നമ്മുടെ ദാരിദ്ര്യമെല്ലാം മാറും എന്ന് ഞങ്ങളും കരുതിയിരുന്നു. ആദ്യത്തെ മൂന്നുമാസം വലിയ കുഴപ്പമില്ലായിരുന്നു. ആഴ്ചയിൽ 300 രൂപയും 400 രൂപയും ഒക്കെ കിട്ടി. പയ്യെപ്പയ്യെ 250, 200 എന്നിങ്ങനെ കുറഞ്ഞ് കുറഞ്ഞ് വന്നു. പെട്ടെന്ന് അതും നിന്നു. പിന്നെപ്പിന്നെ ഭക്ഷണം നിന്നു. ഉറക്കം പോലുമില്ലാതെ ജോലി ചെയ്യാൻ ഞങ്ങളവിടെ നിർബന്ധിക്കപ്പെട്ടു. മർദ്ദിച്ചു. ഈ അവസ്ഥ നാല് മാസം നീണ്ടുനിന്നു. ഞങ്ങൾ ഭീകര ശാരീരികാതിക്രമത്തിന് വിധേയരായി.
ഒരുദിവസം സഹിക്കാനാവാതെ ഞാനും എൻറെ രണ്ട് കൂട്ടുകാരും അവിടെനിന്നും ഓടിപ്പോയി. ഗ്രാമമുഖ്യനോട് പരാതി പറഞ്ഞു. അദ്ദേഹം അധികൃതരെ അറിയിച്ചു. പൊലീസെത്തി. ചൂള റെയ്ഡ് ചെയ്തു. 2011 ഏപ്രിലിൽ പതിനാറാമത്തെ വയസിൽ അമ്മക്കും സഹോദരങ്ങൾക്കും ഒപ്പം ഞങ്ങളവിടെനിന്നും രക്ഷപ്പെട്ടു. ഒരു പരിഭാഷകനെ കൊണ്ടുവന്നു. ഞങ്ങളുടെ അനുഭവങ്ങൾ വിവരിച്ചു.
എയ്ഡ്-എറ്റ്-ആക്ഷനെന്ന എൻജിഒയും തിരുവള്ളൂരിലെ ജില്ലാ ഭരണകൂടവും ഒരുമിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുകയും ഞങ്ങളെ ഒഡീഷയിലെ വീട്ടിലേക്ക് അയയ്ക്കുകയും ഞങ്ങളുടെ അനുഭവം ബന്ധപ്പെട്ട സർക്കാരിനോടും പോലീസ് അധികാരികളോടും അറിയിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നിരുന്നാലും, ഞങ്ങൾ ദാരിദ്ര്യത്തിലേക്ക് മടങ്ങിവന്നു, ഞങ്ങളുടെ അനുഭവത്തിന്റെ ആഘാതം ഞങ്ങൾക്ക് വീണ്ടും ജോലി തേടുന്നത് ബുദ്ധിമുട്ടാക്കി.
ഭാഗ്യവശാൽ, ഇങ്ങനെ രക്ഷപ്പെട്ടവർക്കുള്ള രക്ഷാപ്രവർത്തന സംഘടനയായ ഒഡീഷ മൈഗ്രന്റ് ലേബർ അസോസിയേഷൻ (ഒ‌എം‌ബി‌എൽ‌എ) ഒരാൾക്ക് 20,000 രൂപ നഷ്ടപരിഹാരം കിട്ടാൻ ഞങ്ങളെ സഹായിച്ചു. ഞങ്ങൾ പണവുമായി രണ്ട് ഏക്കർ സ്ഥലം വാങ്ങി കുഴൽക്കിണർ കുഴിച്ചു. കൃഷിചെയ്യാനും ഞങ്ങൾ ഇത് ഉപയോഗിച്ചു. ഞങ്ങൾ ഇപ്പോൾ വർഷം മുഴുവനും കൃഷിയിൽ ഏർപ്പെടുന്നു. OMBLA വഴി, ഞങ്ങൾക്ക് കൗൺസിലിംഗ് നൽകുകയും ക്രമേണ ഞങ്ങളുടെ ആഘാതങ്ങളെ അതിജീവിക്കുകയും ചെയ്തു.
ഇന്ന്, ഞാൻ OMBLA, ഇന്ത്യൻ ലീഡർഷിപ്പ് ഫോറം എഗെയിൻസ്റ്റ് ട്രാഫിക്കിംഗ് (ILFAT) എന്നിവയുമായി ചേർന്ന് മനുഷ്യക്കടത്ത് തടയുന്നു. ഞങ്ങൾക്ക് അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്നത് ആരും അനുഭവിക്കാതിരിക്കാൻ ഞാൻ മനുഷ്യക്കടത്തിനെക്കുറിച്ച് അവബോധം സൃഷ്ടിക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ്. അങ്ങനെ ഇരയാകേണ്ടി വന്നവർക്ക് നഷ്ടപരിഹാരം കിട്ടാനും അവരെ പുനരധിവസിക്കാനും സഹായിക്കുന്നു. ഇവിടെ ഞങ്ങളുടേത് പോലെ കടത്തപ്പെട്ട 280 കുടുംബങ്ങളുണ്ട്. അവർക്ക് വേണ്ടി എന്നെക്കൊണ്ട് കഴിയുന്നത് പോലെയെല്ലാം ഞാൻ പ്രവർത്തിക്കുന്നുണ്ട്.
ഇന്ന് ഞാൻ സന്തോഷവാനാണ്. രണ്ട് വർഷം മുമ്പ് ഞാൻ വിവാഹം കഴിച്ചു. ഒരു ചെറിയ കുട്ടിയുമുണ്ട് ഞങ്ങൾക്ക്. അമ്മയും സഹോദരങ്ങളും നന്നായി കഴിയുന്നു.
(കടപ്പാട്: സോഷ്യൽ സ്റ്റോറി, ചിത്രം പ്രതീകാത്മകം)