അതേസമയം ഇന്ത്യൻ കഴുകാന്മാരാണ് പക്ഷികളിൽ ഏറ്റവും കുറവ് എണ്ണമുള്ളത്. 1990 -കളുടെ ആരംഭം മുതൽ ഇന്ത്യൻ കഴുകന്മാരുടെ എണ്ണത്തിൽ കുറവ് സംഭവിച്ചിട്ടുള്ളതായി റിപ്പോർട്ട് ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു.
ഗുജറാത്തില്‍ കഴുകന്മാരുടെ എണ്ണം 70 ശതമാനമായി കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്ന് രണ്ടുമാസം മുമ്പ് ഒരു പഠന റിപ്പോര്‍ട്ട് വന്നിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ 13 വർഷത്തെ കണക്കെടുത്താൽ ഗുജറാത്തിലെ കഴുകന്മാരുടെ എണ്ണം 70 ശതമാനമായി കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്നാണ് 2018 -ലെ സെൻസസ് ഡാറ്റ വെളിപ്പെടുത്തുന്നത്. എന്നാല്‍, ഗുജറാത്തില്‍ മാത്രമല്ല, ഇന്ത്യയിലുടനീളം ഇത് തന്നെയാണ് അവസ്ഥ എന്ന് അടുത്ത കാലത്ത് ഇറങ്ങിയ പക്ഷികളുടെ ഒരു സർവ്വേ റിപ്പോർട്ടിൽ പറയുന്നു. കഴുകന്മാര്‍ മാത്രമല്ല ഇങ്ങനെ പോയാല്‍ പല പക്ഷികളും ഇന്ത്യയില്‍ ഇല്ലാതെയാവും എന്നാണ് ഇതില്‍നിന്ന് മനസിലാകുന്നത്.
സ്റ്റേറ്റ് ഓഫ് ഇന്ത്യയുടെ ബേർഡ് 2020 റിപ്പോർട്ട് പ്രകാരം, വളരെ ചുരുക്കം ചില പക്ഷികളുടെ എണ്ണത്തിൽ മാത്രമാണ് വർദ്ധനവ് ഉണ്ടായിട്ടുള്ളത്. ബാക്കി മിക്ക പക്ഷി വർഗ്ഗങ്ങളുടെ എണ്ണത്തിലും വലിയ തോതിലുള്ള കുറവാണ് സംഭവിച്ചിട്ടുള്ളത്. കഴിഞ്ഞ ഏതാനും പതിറ്റാണ്ടുകളായി ഇന്ത്യയുടെ ദേശീയ പക്ഷിയായ മയിലിൻ്റെ എണ്ണത്തിൽ ഗണ്യമായി വർധനവ് ഉണ്ടായി എന്നത് ആശ്വാസകരമാണ്. അതേസമയം കഴുകന്മാരുടെയും പരുന്തുകളുടെയും എണ്ണം വളരെ കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്നത് ആശങ്കക്ക് ഇടനൽകുന്നു.
മയിലുകളുടെ കാര്യം ഒഴിച്ചാൽ ബാക്കി എല്ലാ ഇന്ത്യൻ പക്ഷികളിലും 50 ശതമാനം കുറവ് സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നാണ് റിപ്പോർട്ട് വ്യക്തമാക്കുന്നത്. ഗാന്ധിനഗറിൽ നടന്ന യുഎൻ പിന്തുണയുള്ള 13 -ാമത് പക്ഷി സംരക്ഷണ സമ്മേളനത്തിലാണ് റിപ്പോർട്ട് പുറത്തുവിട്ടത്. രാജ്യത്തിൻ്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള 15,500 പക്ഷി നിരീക്ഷകർ സംഭാവന നൽകിയ ഒരു ഡാറ്റാബേസ് ഉപയോഗിച്ചാണ് ഈ റിപ്പോർട്ട് തയ്യാറാക്കിയത്. ഇതിൽ 867 ഇന്ത്യൻ പക്ഷി വർഗ്ഗങ്ങളുടെ വിവരങ്ങൾ അടങ്ങിയിരുന്നു. കഴിഞ്ഞ അഞ്ച് വർഷത്തിനിടയിൽ 48 ശതമാനം പക്ഷി വർഗ്ഗങ്ങളും, എണ്ണത്തിൽ കുറവ് സംഭവിക്കാതെ അതുപോലെ തുടരുകയോ, ദീർഘകാലത്തേക്ക് വർദ്ധിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നുവെന്ന് റിപ്പോർട്ട് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. എന്നാൽ, അതിൽ 101 ഇനങ്ങൾ ഉയർന്ന സംരക്ഷണം വേണ്ട പക്ഷി വർഗ്ഗങ്ങളാണ്. എണ്ണത്തിൽ ഏറ്റവും വലിയ ഇടിവ് സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നത് കഴുകൻ, പരുന്ത്, ദേശാടന പക്ഷികൾ എന്നിവയ്ക്കാണ്.
പക്ഷികളിൽ കുരുവിയുടെ എണ്ണം നോക്കുകയാണെങ്കിൽ, നഗരങ്ങളിൽ ഒഴിച്ച്, ബാക്കിയെങ്ങും അവയുടെ എണ്ണത്തിൽ കുറവ് സംഭവിച്ചിട്ടില്ല. നഗരങ്ങളിൽ മാത്രം അവയുടെ എണ്ണം കുറയാൻ കാരണം കൂടുകൂട്ടാനുള്ള അസൗകര്യവും, പ്രാണികളുടെ എണ്ണത്തിലുള്ള കുറവും, മൊബൈൽ ഫോൺ ടവറുകളിൽ നിന്നുള്ള വികിരണവുമാണ് എന്നാണ് പഠനസംഘം അനുമാനിക്കുന്നത്. ഇതിനായി ആറ് വലിയ മെട്രോ നഗരങ്ങളിൽ (ബെംഗളൂരു, ചെന്നൈ, ദില്ലി, ഹൈദരാബാദ്, കൊൽക്കത്ത, മുംബൈ) നിന്നുള്ള ഡാറ്റയാണ് ഉപയോഗിച്ചത്.
മിക്ക പക്ഷികളുടെ എണ്ണത്തിലും കാര്യമായ കുറവുണ്ടെങ്കിലും, മയിലുകളുടെ എണ്ണത്തിൽ വർദ്ധനവാണുള്ളത്. വളരെ വരണ്ടതോ നനഞ്ഞതോ ആയ പ്രദേശങ്ങളിലൊഴികെ ഇന്ത്യയിലെ സമതലങ്ങളിലും കുന്നുകളിലും അവ വ്യാപിച്ചിട്ടുണ്ട്. വേട്ടയാടലിനെതിരെ ശക്തമായ നിയമം കൊണ്ടുവന്നതും, അനുബന്ധ ശിക്ഷാനടപടികളുമാണ് ഈ ഇനങ്ങളുടെ എണ്ണത്തിൽ വർദ്ധനവിന് കാരണമായത്. പ്രത്യേകിച്ച് കേരളത്തിൽ അവയുടെ എണ്ണം വർധിച്ചിട്ടുണ്ട്. സംസ്ഥാനത്തിൻ്റെ വരണ്ട പ്രവണതയാണ് ഇതിന് കാരണമായി തീർന്നത്.
അതേസമയം ഇന്ത്യൻ കഴുകന്മാരാണ് പക്ഷികളിൽ ഏറ്റവും കുറവ് എണ്ണമുള്ളത്. 1990 -കളുടെ ആരംഭം മുതൽ ഇന്ത്യൻ കഴുകന്മാരുടെ എണ്ണത്തിൽ കുറവ് സംഭവിച്ചിട്ടുള്ളതായി റിപ്പോർട്ട് ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു. ബോംബെ നാച്ചുറൽ ഹിസ്റ്ററി സൊസൈറ്റിയും (ബി‌എൻ‌എച്ച്എസ്), റോയൽ സൊസൈറ്റി ഫോർ ദി പ്രൊട്ടക്ഷൻ ഓഫ് ബേർഡ്‍സും (ആർ‌എസ്‌പിബി) നടത്തിയ സർവേയിൽ വൈറ്റ്-റമ്പഡ് കഴുകനാണ് ഏറ്റവും ഇടിവ് നേരിടുന്നത്. അതിന് പിന്നാലെ ഇന്ത്യൻ കഴുകനും ഈജിപ്ഷ്യൻ കഴുകനും ഉൾപ്പെടുന്നു. ഇന്ത്യയിൽ കൊക്കുകളുടെ എണ്ണത്തിലും കാര്യമായ കുറവ് സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്. ആവാസവ്യവസ്ഥയുടെ കുറവും, വേട്ടയാടലും എല്ലാം ഇതിന് കാരണങ്ങളാണ്.
മറ്റ് ഇനങ്ങളെ പോലെ തന്നെ തീരപ്രദേശ പക്ഷികളും, ദേശാടന പക്ഷികളും എണ്ണത്തിൽ കുറവാണ്. കഴിഞ്ഞ അഞ്ച് വർഷത്തിനിടയിൽ തദ്ദേശ തീരപ്രദേശ പക്ഷികളുടെ വലിയ രീതിയിലുള്ള ഇടിവ് നമുക്ക് കാണാം. "12 പശ്ചിമഘട്ട ഭൂഖണ്ഡങ്ങളിലും പക്ഷികളുടെ എണ്ണം 2000 -ന് മുമ്പുള്ളതിനേക്കാൾ 75 ശതമാനം കുറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഇത് ആശങ്കാജനകമാണ്, കാരണം ക്രിംസൺ പിന്തുണയുള്ള സൺബേർഡ്, ബുൾബുൾ തുടങ്ങിയ സാധാരണ ഇനങ്ങളിൽ പോലും ഈ ദീർഘകാല തകർച്ച കാണാം” റിപ്പോർട്ട് പറയുന്നു.
പക്ഷികളുടെ സംരക്ഷണം ഉറപ്പ് വരുത്തേണ്ടത് നമ്മുടെ കടമയാണ്. ഇങ്ങനെ തുടർന്നാൽ പക്ഷികളിലാത്ത ഒരു ഇന്ത്യ എന്ന സാഹചര്യം വിദൂരമല്ല.