അവധിദിനം

ബ്രൗണ്‍ ലേസുള്ള എന്റെ പച്ച ഫ്രോക്ക് നിറയെ പടര്‍ന്ന ചോര കാണിച്ച് ഞാന്‍ കരഞ്ഞു. എനിക്ക് അസുഖമാ.അവള്‍ എന്നേക്കാള്‍ പേടിച്ച് തുടങ്ങി.

ഒരുതവണ വേനലവധി കഴിഞ്ഞ് തിരിച്ചു വരും വഴി ഉരുള്‍പൊട്ടല്‍ കാരണം റോഡ് തടസ്സപ്പെട്ടു. ഉരുള്‍പൊട്ടല്‍ എന്താണ് എന്നത് അന്നാണ് ഞാന്‍ അറിഞ്ഞത്. ബസ്സിന് മുന്നോട്ട് പോവാന്‍ ആയില്ല.

പണ്ടെന്നോ നിലത്തേക്ക് വീണ ആര്‍ത്തവ രഹസ്യത്തിലെ അവധിക്കാലക്കോണില്‍ മൂന്ന് കുട്ടികള്‍ക്കായി ഒരു ചാമ്പമരം അപ്പോഴേക്കും പൂത്തു തുടങ്ങിയിരുന്നു.

കോപത്താല്‍ മുഖമാകെ ചുവന്നു തുടുത്തിരുന്നു. ഞാന്‍ മാവിന് മറഞ്ഞ് എളേമ്മയെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. പിടികൊടുത്താല്‍ പിന്നെ എന്റെ കാര്യം തഥൈവ.

കരിമ്പനകള്‍ വരി നില്‍ക്കുന്ന പാടവരമ്പില്‍ പട്ട (പനയോല ) വെട്ടാന്‍ വരുന്നവര്‍ ഉപേക്ഷിച്ചു പോകുന്ന പണ്ടങ്ങ (മൂത്ത ഇളന്നീര്‍) വെട്ടി അതിന്റെ ഉള്ളിലെ രുചി കടിച്ചു തിന്നുമ്പോള്‍ വയറു വേദന വരാതിരിക്കാന്‍ ഇത്തിരി ഉപ്പ് കൂടി കഴിക്കും.

പിന്നെ അതൊരു പതിവായി, രണ്ട് ദിവസം കൂടുമ്പോള്‍ കത്തെഴുതും. പ്രത്യേകിച്ച് വിശേഷങ്ങള്‍ ഒന്നും ഉണ്ടാവില്ല. പിന്നീടൊരിക്കലും അങ്ങനെ അടുപ്പിച്ചു ആര്‍ക്കും കത്തെഴുതിയിട്ടില്ല.

അവിടെ കനാലുണ്ട്, വയല്‍ വരമ്പുകളുണ്ട് , മഹാഗണിക്കാടും അപ്പൂപ്പന്‍ താടിയുടെ മരവുമുണ്ട്. അവിടെത്തിയാല്‍, വൈകുന്നേരങ്ങളില്‍ അയല്‍പ്പക്കത്തെ കൂട്ടുകാരുമായി സൈക്കിള്‍ സവാരിക്കിറങ്ങും.

വേറെന്തിനെക്കാളും പേരക്കുട്ടികളെ സ്‌നേഹിക്കുന്ന രണ്ട് വൃദ്ധദമ്പതികളുടെ വാത്സല്യത്തില്‍ മുഴുകിയും, സമയത്തെ തള്ളിനീക്കാന്‍ ഒരു കളിക്കൂട്ടുകാരന്റെ പോലും സാന്നിധ്യം ആഗ്രഹിക്കാതെയും, സ്വതന്ത്രമായതും ഏകാന്തമായതും സ്വസ്ഥമായതും സംതൃപ്തവുമായ വേനലാവധികള്‍.

വേനല്‍ക്കാലത്ത്, ഇത്തിരി വെള്ളത്തില്‍ കുളിച്ചിട്ടും തുണി കഴുകിയിട്ടും അന്നൊന്നും ആര്‍ക്കും അസുഖം വന്നിരുന്നില്ല. വെള്ളമില്ലാത്തതിന്റെ പേരില്‍ ആരും കുളിക്കാതെയോ തുണി കഴുകാതെയോ ഇരുന്നതുമില്ല.

നീന്തല്‍ പഠിക്കാന്‍. കൈപിടിയില്‍ നിന്നും ട്യൂബ് പോയാല്‍ വെള്ളം കുടിച്ചു പുഴയിലേയ്ക്ക് താഴും. അങ്ങനെ എത്ര വട്ടം മരണം തൊടാതെ തൊട്ട് വിട്ടിരിക്കുന്നു